Onze Mening: Niets hebben de verkiezingen ons geleerd

Maar misschien – of moeten we zeggen hopelijk – hebben politici wel een lesje geleerd. En dan heb ik het vooral over de politici in Brussel.

Bizar toch dat er na elke gemeenteraadsverkiezing grote conclusies worden getrokken over de politieke stand van het land. Want, zo klinkt het nu, het middenveld heeft zondag zijn plaats teruggewonnen.

Zeker?

Al even gek was het om na de parlementsverkiezingen van juni grote voorspellingen te doen voor deze lokale verkiezingen. Laat het duidelijk zijn: dat zijn twee verschillende politieke werelden.

Akkoord, er zal links of rechts al wel eens een boer sneller voor cd&v hebben gekozen, omdat de nationale partijtop zich opwierp als de verdediger van de landbouw in het stikstofdebat. En misschien heeft dat Tinne Rombouts in Hoogstraten en Marlon Pareijn in Geel wel aan de nodige stemmen geholpen om de grootste te worden.

Maar had Tinne Rombouts net niet gebroken met die partijtop? De naam cd&v was zelfs niet meer te bekennen in de naam. Bij Marlon Pareijn klonk het nog wel als cd&v. Maar vooral ook als Team Marlon.

En nu zijn we er!

De juiste m/v/x

Waar het bij de gemeenteraadsverkiezingen echt op aan komt, is de juiste man, vrouw of x op de juiste plaats.

Kiezers geven hun vertrouwen aan mensen. Niet aan beloftes. Want zo dom zijn de mensen niet dat ze loze beloftes niet kunnen doorprikken.

Mensen stemmen op mensen.

En niet omdat het nu toevallig hun buur, nonkel of tante is. Of omdat hij of zij een toffe pee is die altijd gul trakteert in het café.

Maar wel omdat ze weten dat hij of zij het goed voorheeft met zijn of haar stad of dorp. Omdat hij of zij de mensen geen ‘blaaskes’ wijsmaakt, maar wel doet wat moet. Of wat tenminste toch kan.

De beste bewijzen daarvoor werden misschien wel geleverd op plaatsen waar de huidige meerderheid verloor.

Neem nu Vorselaar. Van een absolute meerderheid met meer dan 70 % van de stemmen naar de oppositiebanken, nadat de burgemeester het lijsttrekkerschap doorgaf.

Reken je rijk

Dus neen, de traditionele partijen rekenen zich best niet al te snel rijk. Want heeft nu bijvoorbeeld team Koen het goed gedaan of de partij in Puurs-Sint-Amands?

De vraag stellen, is ze beantwoorden.

Wat als de kiezer in Sint-Katelijne-Waver niet ‘De Sloot’ hadden gevonden bovenaan de lijst, maar wel de man die tot voor kort nog de nationale partijvoorzitter was? Dat lijkt toch logischer, een nationaal boegbeeld, niet?

Dus neen, die lokale verkiezingen leren ons niets. Ze leren ons alleen aan wie de mensen hun vertrouwen willen geven.

Hoe gaat dat gezegde nu ook alweer? ... Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.

Dat is de enige les die we, of beter ze in Brussel, kunnen trekken uit de verkiezingen van afgelopen zondag. De enige les om dat derde van de mogelijke kiezers, die het deze keer niet de moeite vonden om te komen stemmen, toch terug winnen.

PS: Al ging het dankzij hen ook weer wel vlot vooruit aan het stemhokje. Maar of dat dan weer de bedoeling is....

De hoofdredactie