Onze Mening; Stilstaan is...

zat 3 Dec 2022

Goed, die wereldbeker komt dus niet mee naar Brussel. Die blijft nog twee weken in Qatar om dan te verhuizen naar Brazilië, Frankrijk of Spanje.

Tenzij Engeland toch nog eens potten zou breken op een groot tornooi. Of er een andere grote verrassing uit de bus komt.

Hoe het komt dat we zelfs de eerste ronde op het WK niet overleefden, dat heeft u overal al kunnen zien, horen en lezen. God en klein Pierke heeft zijn licht al laten schijnen over de aftocht van deze ‘Gouden Generatie’ Rode Duivels.

En hoewel de 11 miljoen bondscoaches in ons land allemaal wel een andere oplossing hebben, klinkt het in de analyse toch dikwijls gelijk: te lang, te veel van hetzelfde.

Te lang vastgehouden aan eenzelfde systeem. Te veel gerekend op dezelfde spelers. Allemaal roepen we dat we het al lang zagen aankomen dat het op deze manier niet zou lukken.

Stilstaan is achteruitgaan. Zat er ooit in een spreekwoord of gezegde meer waarheid?

Want stonden “ze” niet te veel stil? Ja tegenwoordig, spreken we over “ze” als het over de Rode Duivels gaat. Niet meer “we”, zoals “we” vier jaar geleden van Brazilië wonnen. Speelden “ze” niet te veel achteruit?

Niet alleen ons aller kennersoog viel het op. Zelfs de statistieken bewezen het. Ja, voetbal is intussen een spelletje voor statistici geworden. Je kan je het zo gek niet bedenken, of ze hebben er een club wiskundigen op losgelaten die het in procenten gooit.

Verandering van spijs

Het had dus anders gemoeten. Verandering van spijs doet eten, zeggen ze toch…

In de meeste spreekwoorden en gezegdes mag dan minstens een vleugje van waarheid zitten. Maar in dit geval?

Al eens geprobeerd om een peuter iets anders voor te zetten dan zijn vertrouwde groentepapje? Al eens koude gazpacho binnen gelepeld toen je dacht dat het een lekkere kom dampende warme tomatensoep was?

Ikzelf ben ooit eens aan een rode noedelsoep begonnen. Niet te eten. Tot iemand riep: “dat is de zoetzure saus!” Maar goed dat is een ander verhaal. Dat heeft meer te maken met het feit dat Chinees toen, in de jaren ’80, nog een zeer exotische keuken was in het landelijke Dessel.

Maar of verandering van spijs, doet eten. Ik weet het nog zo net niet.

Wel als we het over anderen hebben misschien. Zij zouden misschien beter veranderen. Zij zouden het anders moeten aanpakken.

Want verandering gaat toch altijd een beetje moeilijk. En dikwijls met heel wat tegenkanting en soms zelfs tegenwerking.

Stilstaan is … (bis)

Dus liever toch maar stilstaan?

Dat hebben ze intussen op de Mechelse Vesten al meer dan genoeg gedaan, denken ze daar. En als stilstaan dan toch achteruitgaan is. Dan zijn we hier ferm achteruitgegaan, denken ze daar.

En ze hebben gelijk dat al weken vooraf was voorspeld in wat voor een mensenzee fietsers en voetgangers zouden samenvloeien, om dan als een grote tsunami vanuit Nekkerspoel de stad te overspoelen.

En de frustratie van bestuurders die tussen alle borden en pijlen de weg niet meer vinden, is begrijpelijk. Zeker nu veel chauffeurs nog niet goed de weg hebben gevonden naar een tangent, die dan nog niet eens verlost is van zijn kinderziektes. Eigenlijk is het wel te gek voor woorden dat juist allemaal in dezelfde richting rijden, net zo moeilijk blijkt te zijn.

En tuurlijk zien bewoners al die files met lede ogen aan. Zijn ze malcontent dat ze nu helemaal moeten omrijden en langer onderweg zijn. En dat terwijl het vroeger dus allemaal toch zo simpel was.

Niet dat al die ergernis niet terecht is.

We zien dat trouwens niet alleen hier en nu in Mechelen. Het gebeurt overal, elke keer weer wanneer er grote veranderingen worden doorgevoerd.

En net zoals we ons allemaal bondscoach voelen tijdens zo’n WK voetbal, zijn we op dat moment ook allemaal specialist ter zake. Hadden we het allemaal voorspeld. En hadden we al die chaos en problemen op voorhand zien aankomen.

Verandering, dat is daarom beter iets voor anderen. Waarom zouden wijzelf het ook anders moeten doen, als het zo toch allemaal goed is?

Maar denk dan aan die bondscoach die bleef vasthouden aan zijn lievelingsspelers en zijn favoriete tactiek. Misschien moet je net wel veranderen op een moment dat het toch nog niet zo slecht gaat.

Het is misschien niet altijd de makkelijkste weg. Maar misschien moeten we soms wel eens de weg van verandering durven pakken.

Want het ene stilstaan (in de file) is het andere (die van het status quo) niet.

De hoofdredactie